Errefuxiatuentzako Nazio Batuen Goi Komisarioa (UNHCR)

||

Nazio Batuen agentzia espezializatu hori 1950ean sortu zen, errefuxiatuei babesa emateko eta haien eskubideak eta ongizatea bermatzeko mandatu nagusiarekin. Horrez gain, gobernuei eta erakunde pribatuei lagun diezaieke asilo-eskubideari buruzko nazioarteko araudia interpretatu eta aplikatzen, eta errefuxiatuen egoera konpontzeko konponbide iraunkorrak bilatzen. UNHCRren estatutuaren arabera, haren lanak “izaera guztiz apolitikoa izango du, humanitarioa eta soziala izango da, eta, oro har, errefuxiatuen talde eta kategoriei lotuta egongo da”.

Ezarri zenetik, Nazio Batuen Batzar Orokorrak bost urteko aldietan luzatu du haren mandatua, eta oraindik ez zaio mandatu iraunkorrik eman. Halaber, Nazio Batuen Batzar Orokorrak eta Batzorde Betearazleak baimena eman zuten UNHCRk aberrigabeen, ordena publikoa larriki nahasi duen gatazka edo gertaera baten ondorioz beren jatorriko herrialdea utzi behar izan duten pertsonen, aberriratuen eta, zenbait kasutan, barne-desplazamendua jasan duten pertsonen alde esku hartzeko.

Inguruabar jakin batzuetan pertsona batzuk bere mandatuaren babespeko errefuxiatu gisa ofizialki onesteko eskumena du UNHCRk.

Estatu espainolean, errefuxiatuaren estatutua emateko organo aholku-emaile gisa dihardu UNHCRk. Espainiako Asilo Legearen IV. kapituluaren arabera (34. eta 35. artikuluak), honako alderdi hauetan esku hartzeko eskumenak ditu erakunde horrek:

  • Eskaera-prozedura:
  • UNHCRri nazioarteko babeserako aurkeztutako eskaeren berri emango zaio, eta erakunde horrek aukera izango du espedienteen egoerari buruzko informazioa biltzeko, eskatzailearekin egindako entzunaldietara joateko, eta espedientean txertatu beharreko txostenak aurkezteko. Horretarako, eskatzaileekin egon ahal izango da (baita muga-postuetan, atzerritarrak barneratzeko zentroetan (ABZ) edo espetxeetan daudenekin ere).

  • Nazioarteko babesaren izapidetzea:
  • UNHCRk estatu espainolean duen ordezkariari deialdia egiten zaio Asilo eta Babeserako Ministerio arteko Batzordera (CIAR) joateko, eta bertan hitza du, baina botorik ez. Eskaerak mugan aurkezten diren kasuan, erakunde horri horren berri eman beharko zaio. Erakundeak, gainera, eskumena du eskatzaileei elkarrizketa egiteko. Muga-postuetan aurkeztutako eskaeren inguruko ebazpena eman aurretik (mugako asiloa), UNHCRri entzun egin behar zaio, erakunde horrek hori eskatzen badu. Azkenik, eskaerak presako prozeduraren bidez izapidetzen diren kasuan zein Asilo eta Babes Bulegoaren (OAR) ustez izapidetzeko onarpena eman ezin den kasuan, hamar eguneko epea eman behar zaio UNHCRri, hala badagokio txostena egin dezan.

    OAR erakundeak, bere funtzioak betetzeko, asilo-eskaerei eta estatu espainolean dauden errefuxiatuei lotutako datu estatistikoak eta beste edozein datu eman behar dizkio UNHCRri.

    Print Friendly

    2009an onartutako indarreko Asilo Legeak murriztu egin zuen UNHCRk mugan betetzen zuen zereginaren eragina. Aurreko legeriarekin, muga-postu batean pertsona baten eskaera izapidetzeko onartzen ez zenean, pertsona hori estatu espainolean sar zitekeen UNHCRk eskera berriz aztertzearen aldeko txostena egiten zuenean eta administrazioarekiko auzi-errekurtsoa aurkezten zenean. Lege berriarekin, berriz, ez dago aukerarik izapidetzeko onartu gabeko eskaera bat egin duen pertsona baten itzulketa eteteko.

    Bibliografia