ABEren Konbentzioa

Afrikar Batasunaren Erakundeak (Afrikar Batasunetik) 1969an onartutako nazioarteko tresna gisa 1951ko Genevako Konbentzioaren eskualdeko osagarri gisa. 1974. urtean indarrean hasi zen Konbentzio hori erantzun bezala landu zen, gero eta errefuxiatu kopuru handiagoa baitzegoen kontinente horretan etaAfrikan errefuxiatutako pertsonen arazoen berariazko alderdiak; arautzen ditu.

Asilo-eskubidearen printzipioak eta eskualde-interpretazioa ezartzen ditu, eta berresteko eskatzen die Afrikako estatuei.

Nabarmentzekoa da Genevako Konbentzio horretan ezarritako errefuxiatuaren definizioa biltzen duela, eta zabaldu egiten du honako hau adierazita:halaber, ´errefuxiatuak´ izango dira kanpo-erasoengatik, atzerritarren okupazio edo dominazioren batengatik, edo beren jatorriko herrialdeko edo beren nazionalitateko herrialdeko zati batean edo herrialde osoan ordena publikoa larriki asaldatzen duten gertakariak emateagatik beren burua ohiko bizilekua uztera behartuta ikusten duten pertsonak, eta, ondorioz, babesa bilatu behar dutenak beren jatorriko herrialdetik edo beren nazionalitateko herrialdetik kanpo.