EUROSUR
||
Mugak Zaintzeko Europako Sistemak (EUROSUR), 2013ko urrian abian jarri zenak, FRONTEX en, barruko ahalmenaren errefortzuaz arduratzen den Erik Berglund-ek dionez, helburu hirukoitza du: “Etorkin klandestinoak detektatzea, nazioarteko delinkuentziaren aurka borrokatzea eta itsasontzian ihes egiten duten errefuxiatuak salbatzea”. FRONTEX en eta Estatu kide bakoitzeko zaintza-postu nazionalen artean koordinatzeko tresna bat da.
Europar Batasunak sistema hori Europako kostaldera iristen saiatzen diren pertsonen bizitza salbatzeko mekanismo gisa aurkezten du, denbora errealean informazioa elkartrukatuz eta Estatu kideen artean lankidetza sendotuz, urperatzeko egoeran dauden itsasontziak bizkorrago lokalizatuz eta immigrazio irregularreko ibilbide berriak aldez aurretik detektatuz. Mugaz gaindiko krimen antolatuaren aurkako lankidetza ere hobetu nahi du, narkotrafikoa, kontrabandoa eta gizakien trafikoa barne.
EUROSUR erregulatzen duen araudiak ezartzen du Estatu kideek eta FRONTEXek errefuxiatuen eta etorkinen funtsezko eskubideak eta ez-itzulketaren printzipioa
errespetatu beharko dituztela. Horrez gain, lehentasuna emango zaie inoren kargura ez dauden adingabeei eta premiazko laguntza medikoa behar dutenei.
Dronen –tripulaziorik gabeko hegazkinak– erabilera, hasiera batean proiektuaren barnean hartuta zegoena, oraingoz baztertuta geratu da Europako aireko espazio zibilean baimenduta ez daudelako.
Europako 18 herrialdek, horien artean Espainiako estatuak, sistema horretan parte hartzen dute. 2014ko abenduaren 1etik aurrera, herrialde gehiago sartuko dira.
EUROSUR Mediterraneoan gertatu izan diren tragediak saihesteko tresna gisa aurkezten da, adibidez Lampedusako tragedia, non 400 lagun baino gehiago hil ziren Europako sarreran, edo 2011n gertatu zena, Libiatik zetozen 62 errefuxiatu hil egin zirenean bi astez itsasoan jitoan edo nora ezean egon ondoren. OTANen itsasontziek ez zieten jaramonik egin haiek egindako sorospen-deiei. Hala eta guztiz ere, FRONTEX sortu zenetik, eta haren aurrekontu-zuzkidura handitzearekin batera, Mediterraneoan izandako heriotzak eta desagerpenak areagotu egin dira. Ez da itsas salbamendurako tresna bat, tresna errepresibo bat baizik, errefuxiatuen eta etorkinen etorrera saihesteko zeregina duena. Eskura dituen baliabideek ez dute ziurtatzen pertsonen babesa itsasoan, babes hori nazioarteko hitzarmenetan bermatuta dagoen arren. Hainbat frogaren arabera, arriskuan dauden hainbat pertsona laguntzarik gabe utzi dira, eta opakutasuna erabatekoa da atzematen diren pertsonei ematen zaien tratuari dagokionez, bereziki horien asilo-eskubidea modu eraginkorrean gauzatzeko aukerari dagokionez.
Bibliografia
Eldiario.es (2013): Europa lanza un nuevo sistema de vigilancia para evitar la inmigración irregular, in Desalambre, eldiario.es, 2013ko abenduaren 2koa.
CEAR (2013): Carta a los jefes de Estado y presidentes del Gobierno ante el Consejo Europeo de los días 24 y 25 de octubre de 2013. Errefuxiatuen Laguntzarako Espainiako Batzordea.